kotsend op schoolreis (vervolg)

zo ze zijn weg.... sommige mensen blijven maar plakken ;). wat ik zeg, tijd vliegt voorbij. wel leuk om te zien wie het nou allemaal nog leest en ook hoe snel er al reacties komen nadat ik iets geschreven heb...
maar waar was ik gebleven? o ja, op weg naar de tassen. de straatjes werden dus steeds smaller en op een gegeven moment kon ik dus zelfs met mijn karimuntje niet verder. op aanwijzing van de jongen die ik volgde moest ik de auto maar daar parkeren. maar dat hield in dat er geen andere auto meer langs kon. ach dat zou niet gebeuren, was volgens hem geen andere gek die daar met de auto in zou rijden. tja hij zal het wel weten dus ik verder bij hem achter op de brommer. dwars door de kampung, met nogal wat bekijks. bij de eerste blik in het kamertje van de tassenmaker wist ik alweer genoeg... het was niet klaar. zag een voorkantje en een achterkantje liggen van een laptoptas en hoopte nog even dat dat de enige was die niet af was, maar helaas was dat het enige wat wel af was. en maar aardig blijven... heb toch wel even laten doorschedmeren dat ik niet blij ben met het tempo en de loze beloftes. na nog wat aanwijizngen etc afgesproken dat volgende week alles klaar zou zijn. inmiddels is dat alweer zondag (morgen) geowrden, maar vrees helaas het ergste... heb ondertussen nog wel hier en daar geinformeerd naaar prijzen, maar anderen zijn vele malen duurder en dat maakt het dus al bij voorbaat onverkoopbaar in Nederland. O ja, op een gegeven moment was er buiten rumoer in de kampung. begreep er weinig van (balinees is echt totaal anders dan Indonesisch... heb je ook wat geleerd..)maar toen hoorde ik Karimun, Karimun... bij mij en de jongen ging meteen een lichtje branden. ik versperde de weg! Dus snel weer op de brommer de kampung door gehobbeld en toen we bijna bij de auto waren zag ik al een stuk of drie wagen stil staan. aan de andere kant ook een stuk of drie met een hoop volk eromheen. al keken ze niet al te blij er werd niets van gezegd. In nederland had je denk ik een kogelvrij vest nodig gehad in die situatie (was toch minimaal 30 minuten weggeweest). Maar goed mijn karimuntje stond leuk in het midden, maar ik kon niet weg. Uiteindelijk is het wel gelukt, maar dan is het opeens wel erg warm (hete auto pal in de zon, tientallen boze blikken die elke move van je volgen...).
maar hopelijk houdt hij zich aan zijn woord en zijn ze dus morgen klaar. wat hij had gemaakt zag er trouwens wel goed uit, dus maar hopen dat kwaliteit gewoon tijd nodig heeft.
Vorige week vrijdag bij mij gebbqd met luke, lobke, eline en charlotte en kids. meteen ook het maximum wat ik op een paar m2 kan ontvangen ;). was erg gezellig en voldoende van alles. Er was nogal wat kip over en we besloten die maar te bewaren voor de volgende dag. het had inmiddels wel al een tijdje buiten de koelkast gestaan, maar was al op de bbq geweest. volgende dag dus met eline en charlotte opgegeten. en wij helemaal blij dat we het zo goed geregeld hadden om er twee dagen van te kunnen eten. de volgende dag zou ik op schoolreis gaan met de kleuters. op zondag om 8.00 vertrekken. maar toen ik wakker werd voelde ik me niet zo lekker... een keer boven de pot en het luchtte al een beetje op, maar dat was erg tijdelijk. kon geen ontbijt zien en moest ons klaarmaken voor de grote happening waar ilias zo naar uitgekeken had... ik werd steeds zieker en voelde me gewoon groen.
gelukkig zou ik niet zelf rijden maar met andrea en haar gezin meerijden. maar we zouden er een hele dag uit van maken omdat het nogal een eind rijden was... kon het ilias niet aandoen om het af te zeggen, dus besloot toch maar te gaan.
een schoolreisje hier is dus anders dan bij ons. voelde me eigenlijk in het begin een beetje stom om te vragen of ik meemocht met ilias, maar aangezien hij nog niet genoeg indonesisch kan en het dus ver weg was leek het me wel verstandig. ik kon mee met de bus of zelf rijden. toen ik vroeg of er meer ouders meegingen werd dit bevestigd. veel kinderen rijden met de eigen auto meer omdat het veiliger is ... keuze was dus snel gemaakt. en omdat het om een zondag was (!) ging milan ook mee. hij heeft overigens hetzelfde uitstapje een week later, maar we gaan maar 1 keer hebben we besloten.
de man van andrea besloot om niet de grote weg te pakken (staat ong gelijk aan 50 km weg bij ons), maar 'binnendoor' te gaan. in eerste instantie geen probleem tot we de bergen in reden.... het weggetje werd smaller, steiler en slechter..ik deed mijn best om alles binnen te houden (zat niks meer in dus dat scheelt) en inmiddels was ilias ook misselijk. hij wordt nogal snel wagenziek en had de vorige dag ook van de kip opgegeten. Milan had nergens last van en toen ik me dat hardop af vroeg keek hij me ondeugend aan. hij had de kip niet lekker gevonden en een gedeelte bij ilias op het bord gelegd en de rest in de prullenbak! "ik zei toch dat hij niet lekker was!"
na 2,5 uur te hebben gereden kwamen we er aan. mooi aangelegd grasveld met een speeltuintje, wat dieren in kleine kooitjes, een koffieplantage, wandelroute en een soort survivalbaan. was blij dat ik er bij was, want er was geen enkel toezicht op de kinderen. de juffen speelden wel spelletjes met ze, maar de helft liep ergens anders.
ilias was ingedeeld bij het spijkerpoepen. (vooraf had de juf me al uitgelegd dat ilias een typisch traditioneel indonesch spel moest spelen. leuk dacht ik, maar na haar uitvoerige uitleg begreep het dus om spijkerpoepen te gaan. zou het weer iets zijn wat de kolonisten hier achtergelaten hebben? of hebben wij het van hen omdat ze hier in een gat moeten poepen??) Ilias blijkt een meesterpoeper te zijn, want hij won niet alleen de eerste ronde maar ook de finale! Intussen had ik het er wel een beetje moeilijk mee. alles draaide en de zon maakte me zelfs misselijker. omdat het tegen de bergen aanligt was het steeds op en neer lopen daar ook een hele toestand. De bussen gingen al na een uurtje of twee terug naar school. ze hebben dus twee uur gereden (bus ging wel over de 'grote' weg) om er twee uur spelletjes te spelen en dan weer twee uur terug. de andere spelletjes waren onder andere kroepoek happen en een ballonenrace. ze gebruikte eigenlijk alleen het grasveld en de speeltuin. uiteindelijk bleek dat bijna alle kinderen wel eigen begeleiding bij hadden (de meeste hun oppas).
wij zijn daar nog effe blijven hangen en daarna nog naar de apen een een aardbeienrestaurant geweest. kinderen hebben het heel leuk gehad en ik heb zoveel mogelijk in de schaduw gezeten en vooral niets gegeten. vond het niet erg dat we thuis waren en ben ook meteen met de kinderen naar bed gegaan. heb van 20.30 tot 6.00 geslapen want toen moesten ze weer naar school. ben na het wegbrengen weer gaan liggen tot 11.30 en toen had ik een beetje het gevoel dat ik uitgerust was. was ook echt moet de laatste tijd. die nachten van 5 a 6 uurtjes slaap doen me geen goed. en eerder naar bed lukt me ook niet of ik kan dan weer niet slapen.. altijd wa.
verder een rustige weekje gehad. aftellen tot alper komt is begonnen! heb ons huisje maar een goed opgeruimd en wat ruimte gemaakt voor zijn spullen. 's middags ook lekker naar het strand of zwembad natuurlijk. blijf ook 1 a 2 keer in de week naar ateliertje gaan om te kijken hoe de nieuwe modelletjes vorderen. loopt effe wat langzamer omdat we de goede slotjes etc nog niet gevonden hebben. en had wat nieuwe ideetjes die eerst in het proef uitgeprobeerd moesten worden. luktte helaas niet en is weer aangepast. zo blijft het elke keer een beetje puzzelen. lijkt toch simpeler dan het is. vooral de details en afwerking. maar blijft leuk om te doen.
afgelopen donderdag hadden de kinderen hier ook vrij en met drie andere stellen naar strand geweest. vriendje van milan belde ook nog op en is ook meegegaan. heel gezellig!
gisteren naar komilfo geweest. dat is een restaurantje op het strand gerund door belgen. elke 1e vrijdag van de maand is het daar nederlandsse borrel. niet echt druk, maar ontmoet zo wel steeds andere mensen. meeste mensen wonen hier al een tijdje en dat is wel makkelijk om ervaringen uit te wisselen. gisteren de eerste brabander (uit rooy) ontmoet, ook wel weer eens leuk na al dat ABN. alleen is bijna iedereen het er wel over eens dat het onderwijs hier gewoon niet goed of duur is... ik ga het serieus toch eens uitzoeken hoe het zit om hier zelf iets op te zetten. hoor ook verhalen van australiers die hier schooltjes zijn begonnen, dus het kan wel....
vanochtend zijn charlotte en eline voor een weekje op vakantie naar een eilandje naast bali. als ze terugkomen is alper al hier! nog drie nachtjes slapen!!
heb al een hele boodschappenlijst doorgegeven, vooral drop en kaas natuurlijk. de rest is hier allemaal wel te krijgen, maar het is wel duur natuurlijk.
nou genoeg geluld, ga lekker met de kids naar het strand. bij het volgende reisverslagje zal alper wel al hier zijn :)
xxx